柳永的词集(唯美精选52句)
柳永的词集
1、帝里。风光当此际。正好恁携佳丽。阻归程迢递。奈好景难留,旧欢顿弃。早是伤春情绪,那堪困人天气。但赢得、独立高原,断魂一饷凝睇。 (柳永的词集)。
2、他可以抛弃浮名,流连市井,却在骨子里无法割舍一点点短暂的温情,哪怕只是青楼女子的盈盈一笑。而如今,他终于要走了,和心爱的女子相对无语,心中千言万语却一个字也说不出口,只是执手相望,无语凝噎。(柳永的词集)。
3、楚天晚。坠冷枫败叶,疏红零乱。冒征尘、匹马驱驱,愁见水遥山远。追念少年时,正恁凤帏,倚香偎暖。嬉游惯。又岂知、前欢云雨分散。
4、夜雨滴空阶,孤馆梦回,情绪萧索。一片闲愁,想丹青难貌。秋渐老、蛩声正苦,夜将阑、灯花旋落。最无端处,总把良宵,只恁孤眠却。佳人应怪我,别后寡信轻诺。记得当初,翦香云为约。甚时向、幽闺深处,按新词、流霞共酌。再同欢笑,肯把金玉珠珍博。
5、误入平康小巷,画檐深处,珠箔微褰。罗绮丛中,偶认旧识婵娟。翠眉开、娇横远岫,绿鬓[身单]、浓染春烟。忆情牵。粉墙曾恁,窥宋三年。
6、煦色韶光明媚。轻霭低笼芳树。池塘浅蘸烟芜,廉幕闲垂风絮。春困厌厌,抛掷斗草工夫,冷落踏青心绪。终日扃朱户。
7、听空阶和漏,碎声斗滴愁眉聚。算伊还共谁人,争知此冤苦。念千里烟波,迢迢前约,旧欢慵省,一向无心绪。
8、醉拥征骖犹伫立,盈盈泪眼相看。况绣帏人静,更山馆春寒。今宵怎向漏永,顿成两处孤眠。
9、佳景留心惯。况少年彼此,风情非浅。有笙歌巷陌,绮罗庭院。倾城巧笑如花面。恣雅态、明眸回美盼。同心绾。算国艳仙材,翻恨相逢晚。
10、几许。秦楼永昼,谢阁连宵奇遇。算赠笑千金,酬歌百[王非],尽成轻负。南顾。念吴邦越国,风烟萧索在何处。独自个、千山万水,指天涯去。
11、远恨绵绵,淑景迟迟难度。年少傅粉,依前醉眠何处。深院无人,黄昏乍拆秋千,空锁满庭花雨。
12、33欧阳修丨临江仙·柳外轻雷池上雨34欧阳修丨浪淘沙·把酒祝东风35欧阳修丨浣溪沙·堤上游人逐画船36欧阳修丨青玉案·一年春事都来几37聂冠卿丨多丽·李良定公席上赋38柳永丨曲玉管·陇首云飞
13、远恨绵绵,淑景迟迟难度。年少傅粉,依前醉眠何处。深院无人,黄昏乍拆秋千,空锁满庭花雨。
14、(9)异日图将好景:有朝一日把这番景致描绘出来。异日:他日,指日后。图:描绘。
15、等闲落寞人,异乡风物,对潇潇,真苒苒(柳永)
16、其十佳人巧笑值千金。当日偶情深。几回饮散,灯残香暖,好事尽鸳衾。如今万水千山阻,魂杳查、信沉沉。孤棹烟波,小楼风月,两处一般心。
17、《秋夜月·当初聚散》原文:当初聚散,便唤作、无由再逢伊面。近日来、不期而会重欢宴。向尊前、闲暇里,敛著眉儿长叹。惹起旧愁无限。盈盈泪眼。漫向我耳边,作万般幽怨。奈你自家心下,有事难见。待信真个,恁别无萦绊。不免收心,共伊长远。译文:当时离开的时候,就以为没有机会再和你见面。近日里,却没想到我们重新欢聚在宴会上。闲暇的时候,喝着酒,你皱着眉头叹气。又想起旧时的无限忧愁。你眼睛里闪着泪光,在我耳边说着你的万种怨恨。但是我心中也有许多的无可奈何,不可能这样永远陪你。等到我们相互坦诚,你也没有什么牵绊的时候,我就会和你永远在一起。
18、炎光谢。过暮雨、芳尘轻洒。乍露冷风清庭户,爽天如水,玉钩遥挂。应是星娥嗟久阻,叙旧约、飙轮欲驾。极目处、微云暗度,耿耿银河高泻。
19、晓来天气浓淡,微雨轻洒。近清明,风絮巷陌,烟草池塘,尽堪图画。艳杏暖、妆脸匀开,弱柳困、宫腰低亚。是处丽质盈盈,巧笑嬉嬉,手簇秋千架。戏彩球罗绶,金鸡芥羽,少年驰骋,芳郊绿野。占断五陵游,奏脆管、繁弦声和雅。
20、柳永,浪漫派代表词人,十首代表作《雨霖铃》、《蝶恋花》、《少年游》、《鹤冲天》、《忆帝京》、《昼夜乐》、《望海潮》、《玉蝴蝶》、《如鱼水》、《玉女摇仙佩·佳人》
21、无限幽恨,寄情空殢纨扇。应是帝王,当初怪妾辞辇。陡顿今来,宫中第一妖娆,却道昭阳飞燕。
22、文人的雅集,纵情的欢宴,如今仍历历在目,令人难忘。离别后辜负了多少风月时光,斗转星移,都只为你我相距遥远,天各一方。海是如此之遥,山是如此之遥,相逢相会不知何处何年?让人感到凄苦彷徨。想那双双飞去的燕子,难以靠它给故友传音送信;企盼故友归来,遥指天际苍茫,辨识归来航船,谁知过尽千帆皆不是,也是枉自空等企望。我默默伫立,黯然相望,只见斜阳已尽,孤雁哀鸣声仍在天际飘荡。
23、“今宵酒醒何处?杨柳岸,晓风残月”,这样令人无限怀想的好句子,第一次读就觉得美得无以复加,这宋朝的清秋、月色、长亭、寒蝉,就像一幅清寂旷远的工笔风景画。让读者的身心似乎都随着一叶小舟,漂流到一条宋代陌生的河上。
24、轻蹑罗鞋掩绛绡。传音耗、苦相招。语声犹颤不成娇。乍得见、两魂消。
25、追悔当初孤深愿。经年价、两成幽怨。任越水吴山,似屏如障堪游玩。奈独自、慵抬眼。
26、花谢水流倏忽,嗟年少光阴。有天然、蕙质兰心。美韶容、何啻值千金。便因甚、翠弱红衰,缠绵香体,都不胜任。算神仙、五色灵丹无验,中路委瓶簪。
27、飒飒霜飘鸳瓦,翠幕轻寒微透,长门深锁悄悄,满庭秋色将晚。眼看菊蕊,重阳泪落如珠,长是淹残粉面。鸾辂音尘远。无限幽恨。
28、开头点出杭州位置的重要,揭示出所咏主题。极言其为东南一带、三吴地区的重要都市,“形胜”、“繁华”四字,为点睛之笔。自“烟柳”以下,便从各个方面描写杭州之形胜与繁华。
29、这首《归去来》,是宋朝最最著名的词人柳永的自度曲。所谓自度曲,就是歌曲原创,词和曲都是全新创作的。当时社会,传唱着唐五代时期流传下来的词调;同时,宋代有不少词人深通音乐,在曲调和文辞的创作上有着自己更高的艺术追求,常常自己做词后,配制新曲,故词集中常见有“自度曲”。姜夔、周邦彦、苏轼等著名词人,都有自度曲传世,但自度曲数量最多,曲调文辞最精彩、最有感染力,也最流行的词人,就是柳永。
30、多情自古伤离别。更那堪、冷落清秋节。今宵酒醒何处,杨柳岸、晓风残月。此去经年,应是良辰、好景虚设。便纵有、千种风情,更与何人说。
31、“殢”是“沉溺”的意思,诗人想借酒浇愁,却更添愁绪!这愁,不仅是因为春天渐行渐远的脚步,更是因情而起。“多情不惯相思苦!”一句点题,将情、景、人融为一体。
32、别久。帝城当日,兰堂夜烛,百万呼卢,画阁春风,十千沽酒。未省、宴处能忘管弦,醉里不寻花柳。岂知秦楼,玉箫声断,前事难重偶。空遗恨,望仙乡,一饷消凝,泪沾襟袖。
33、杭州很繁华,有将近十万人家,钱塘江宽的一望无涯,左右看看,都是富贵商家,最经典不过桂树荷花,小桥流水人家。泛舟采菱、听曲钓鱼,还有莲池舟中回眸的女娃娃,达官贵人总有闲暇,饮酒赏乐,风流也罢!难怪说钱塘之景美丽如画。
34、[山解]管变青律,帝里和新布。晴景回轻煦。庆嘉节、当三五。列华灯、千门万户。遍九陌、罗绮香风微度。十里然绛树。鳌山耸、喧天箫鼓。
35、良夜永、牵情无计奈。锦被里、馀香犹在。怎得依前灯下,恣意怜娇态。
36、天幕清和堪宴聚。想得尽、高阳俦侣。皓齿善歌长袖舞。渐引入、醉乡深处。
37、意中有个人,芳颜二八。天然俏、自来奸黠。最奇绝。是笑时、媚靥深深,百态千娇,再三偎著,再三香滑。
38、梦应三刀,桥名万里,中和政多暇。仗汉节、揽辔澄清,高掩武侯勋业,文翁风化。台鼎须贤久,方镇静、又思命驾。空遗爱,两蜀三川,异日成嘉话。
39、此时,白衣浪子柳永正在与一位美丽温柔的女子依依惜别。浓得化不开的离情别绪,像精致的宋瓷,美好易碎,让人心疼得只怕一放手,就会支离破碎。
40、时见。凤辇宸游,鸾觞禊饮,临翠水、开镐宴。两两轻[舟刃]飞画[楫戈],竞夺锦标霞烂。罄欢娱,歌鱼藻,徘徊宛转。别有盈盈游女,各委明珠,争收翠羽,相将归远。渐觉云海沉沉,洞天日晚。
41、昔观光得意,狂游风景,再睹更精妍。傍柳阴,寻花径,空恁[身单]辔垂鞭。乐游雅戏,平康艳质,应也依然。仗何人、多谢婵娟。道宦途踪迹,歌酒情怀,不似当年。
42、何事春工用意。绣画出、万红千翠。艳杏夭桃,垂杨芳草,各斗雨膏烟腻。如斯佳致。早晚是、读书天气。
43、不忍登高临远,望故乡渺邈,归思难收。叹年来踪迹,何事苦淹留?想佳人妆楼颙望,误几回、天际识归舟。争知我,倚栏杆处,正恁凝愁!
44、愁悴。枕簟微凉,睡久辗转慵起。砚席尘生,新诗小阕,等闲都尽废。这些儿、寂寞情怀,何事新来常恁地。
45、月华收,云淡霜天曙。四征客、此时情苦。翠娥执手送临歧,轧轧开朱户。千娇面、盈盈伫立,无言有泪,断肠争忍回顾。
46、煦色韶光明媚。轻霭低笼芳树。池塘浅蘸烟芜,帘幕闲垂风絮。春困厌厌,抛掷斗草工夫,冷落踏青心绪。终日扃朱户。
47、依前过了旧约,甚当初赚我,偷翦云鬟。几时得归来,春阁深关。待伊要、尤云[歹带]雨,缠绣衾、不与同欢。尽更深、款款问伊,今后敢更无端。
48、楼锁轻烟,水横斜照,遥山半隐愁碧。片帆岸远,行客路杳,簇一天寒色。楚梅映雪数枝艳,报青春消息。年华梦促,音信断、声远飞鸿南北。
49、自春来、惨绿愁红,芳心是事可可。日上花梢,莺穿柳带,犹压香衾卧。暖酥消,腻云[身单]。终日厌厌倦梳裹。无那。恨薄情一去,音书无个。
50、帝里风光好,当年少日,暮宴朝欢。况有狂朋怪侣,遇当歌、对酒竞留连。别来迅景如梭,旧游似梦,烟水程何限。念利名、憔悴长萦绊。追往事、空惨愁颜。漏箭移、稍觉轻寒。渐鸣咽、画角数声残。对闲窗畔,停灯向晓,抱影无眠。
51、闲雅。须知此景,古今无价。运巧思、穿针楼上女,抬粉面、云鬟相亚。钿合金钗私语处,算谁在、回廊影下。愿天上人间,占得欢娱,年年今夜。