情人节诗句(唯美精选74句)
情人节诗句
1、《七夕》唐·徐凝一道鹊桥横渺渺,千声玉佩过玲玲。别离还有经年客,怅望不如河鼓星。
2、七夕唐人向月穿针易,临风整线难。不知谁得巧,明月试看看。
3、数日西风,打秋林枣熟,还催人去。——吴文英《惜秋华·七夕前一日送人归盐官》
4、婉娈夜分能几许,靓妆冶服为谁新。片时欢娱自有极,已复长望隔年人。
5、直道相思了无益,未妨惆怅是清狂。——李商隐
6、玉庭开粉席,罗袖捧金盘。向日穿针易,临风整线难。
7、·辛未七夕唐李商隐恐是仙家好离别,故教迢递作佳期。由来碧落银河畔,可要金风玉露时。(情人节诗句)。
8、 曾经沧海难为水,除却巫山不是云。取次花丛懒回顾,半缘修道半缘君。
9、终日不成章,泣涕零如雨;河汉清且浅,相去复几许;盈盈一水间,脉脉不得语。
10、绪风初减热,新月始临秋。——孟浩然《他乡七夕》
11、自君之出矣,明镜暗不治。思君如流水,何有穷已时。——徐干《室思》
12、成都过卜肆,曾妒识灵槎。奉和七夕两仪殿会宴应制。
13、零落成泥碾作尘,只有香如故(陆游《卜算子》)旧恨春江流不尽,新恨云山千叠。料得明朝,尊前重见,镜里花难折。
14、自从别欢后,叹声不绝响,黄檗向春生,苦心随日长。——《子夜四时歌》
15、迢迢牵牛星,皎皎河汉女。纤纤擢素手,札札弄机杼。
16、一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
17、家家乞巧望秋月,穿尽红丝几万条。____林杰《乞巧》
18、闭着眼,蒙着耳,含着眼泪欢呼雀跃,看不见你就等于看不见全世界,是谁面无表情的挥了挥手,然后从此隔绝了世界。
19、莫言相见阔,天上日应殊;向日穿针易,临风整线难。
20、七夕今宵看碧霄,牵牛织女渡河桥。____林杰《乞巧》
21、殿上呼方朔,人间失武丁。天文兹夜里,光映紫微庭。
22、天不老,情难绝。(www.lzcn)心似双丝网,中有千千结。
23、译文:纤薄的云彩在天空中变幻多端,天上的流星传递着相思的愁怨,遥远无垠的银河今夜我悄悄渡过。在秋风白露的七夕相会,就胜过尘世间那些长相厮守却貌合神离的夫妻。共诉相思,柔情似水,短暂的相会如梦如幻,分别之时不忍去看那鹊桥路。只要两情至死不渝,又何必贪求卿卿我我的朝欢暮乐呢。
24、一丝杨柳千丝恨,三分春色二分休。——元·薛昂夫《最高楼》
25、唐代鱼玄机《迎李近仁员外》:今日喜时闻喜鹊,昨宵灯下拜灯花。焚香出户迎潘岳,不羡牵牛织女家。六甲番人解读:诗如其人,鱼玄机的这首七绝也是十分大胆的,描述了李近仁到来时她的喜悦心情,七夕夜她拜灯花期盼情人到来,第二天就迎来了潘岳一般俊美的李员外,“不羡牵牛织女家”是勇敢示爱之句,表达了她希望长聚的美好愿望。
26、人到情多情转薄,而今真个不多情。适合情人节的诗句天不老,情难绝。心似双丝网,中有千千结。
27、金风玉露一相逢,便胜却人间无数。——秦观《鹊桥仙·纤云弄巧》
28、而今识尽愁滋味,欲说还休。欲说还休,却道天凉好个秋(辛弃疾《丑奴儿》)辛未七夕唐李商隐恐是仙家好离别,故教迢递作佳期。
29、这是一首汉代乐府诗,描写的是一位女子对爱情的誓言。“山无陵、天地合、才敢与君绝。”琼瑶阿姨更是让这首诗变得脍炙人口。
30、若说没奇缘,今生偏又遇着他;若说有奇缘,如何心事终虚话?
31、最是一年春好处,绝胜烟柳满皇都。——韩愈《早春呈水部张十八员外》
32、燕羽几曾添别恨,花容终不更含羞。更残便是分襟处,晓箭东来射翠楼。
33、城外春风吹酒旗,行人挥袂日落时。长安陌上无穷树,唯有垂杨管别离。——刘禹锡.唐《杨柳枝》
34、原以为自己很坚强也很浪漫,也许每一个早恋的女孩都会这么想。其实走过以后才会知道,自己承受不住那样的负荷,因为还没到那个年龄。
35、双星何事今宵会,遗我庭前月一钩。____德容《七夕二首·其一》
36、双星何事今宵会,遗我庭前月一钩。——德容《七夕二首·其一》
37、纤云弄巧,飞星传恨,银汉迢迢暗度。金风玉露一相逢,便胜却人间无数。
38、迢迢牵牛星,皎皎河汉女;纤纤摸素手,札札弄机杼。
39、牵牛出河西,织女出其东。万古永相望,七夕谁见同?
40、一寸相思千万绪,人间没个安排处。——李冠《蝶恋花》
41、莲香隔浦渡,荷叶满江鲜。《采莲曲》南朝梁·刘孝威
42、七夕(唐)李贺别浦今朝暗,罗帷午夜愁。鹊辞穿线月,花入曝衣楼。
43、木兰桨子藕花乡,唱罢厅红晚气凉。烟外柳丝湖外水,山眉澹碧月眉黄。
44、闲雅!须知此景,古今无价。运巧思穿针楼上女,抬粉面云鬓相亚。
45、扬子江头杨柳春,杨花愁杀渡江人。数声风笛离亭晚,君向潇湘我向秦。——郑谷《淮上与友人别》
46、平生不会相思,才会相思,便害相思。——徐再思《蟾宫曲·春情》
47、全胜客子妇,十载泣生离。七夕(唐)杜甫牵牛在河西,织女处河东。
48、藕丝作线难胜针,蕊粉染黄那得深。玉白兰芳不相顾,青楼一笑轻千金。莫言自古皆如此,健剑刜钟铅绕指。三秋庭绿尽迎霜,惟有荷花守红死。庐江小吏朱斑轮,柳缕吐芽香玉春。两股金钗已相许,不令独作空成尘。悠悠楚水流如马,恨紫愁红满平野。野土千年怨不平,至今烧作鸳鸯瓦。
49、 思君令人老,岁月忽已晚。弃捐勿复道,努力加餐饭。
50、红豆生南国,春来发几枝。愿君多采撷,此物最相思。
51、东风夜放花千树,更吹落,星如雨。宝马雕车香满路。凤箫声动,玉壶光转,一夜鱼龙舞。
52、每个人的生命中,都有一段无法忘怀,一段刻骨铭心。
53、明朝晒犊鼻,方信阮家贫。壬申七夕(唐)李商隐已驾七香车,心心待晓霞。
54、采盘花阁无穷意,只在游丝一缕中。七夕二首(唐)刘禹锡河鼓灵旗动,嫦娥破镜斜。
55、绪风初减热,新月始临秋。谁忍窥河汉,迢迢问斗牛。
56、少年不识愁滋味,爱上层楼。爱上层楼,为赋新词强说愁。
57、穿针人在合欢楼,正月露、玉盘高泻。——严蕊《鹊桥仙·碧梧初出》
58、烟外柳丝湖外水,山眉澹碧月眉黄。牵牛织女唐·杜甫牵牛出河西,织女出其东。
59、译文:那遥远而亮洁的牵牛星,那皎洁而遥远的织女星。织女正摆动柔长洁白的双手,织布机札札不停地响个不停。因为相思而整天也织不出什么花样,她哭泣的泪水零落如雨。只隔了道清清浅浅的银河,他俩相界离也没有多远。相隔在清清浅浅的银河两边,含情脉脉相视无言地痴痴凝望。
60、自从别后减容光,半是思郎半恨郎。 欲识旧来云髻样,为奴开取缕金箱。
61、天涯地角有穷时,只有相思无尽处。《玉楼春》
62、 君若扬路尘,妾若浊水泥,浮沈各异势,会合何时谐?—曹植《明月上高楼》
63、译文:纤薄的云彩在天空中变幻多端,天上的流星传递着相思的愁怨,遥远无垠的银河今夜我悄悄渡过。在秋风白露的七夕相会,就胜过尘世间那些长相厮守却貌合神离的夫妻。共诉相思,柔情似水,短暂的相会如梦如幻,分别之时不忍去看那鹊桥路。只要两情至死不渝,又何必贪求卿卿我我的朝欢暮乐呢。
64、铜壶漏报天将晓,惆怅佳期又一年。——唐罗隐
65、今宵酒醒何处?杨柳岸,晓风残月。——柳永《雨霖铃》七夕情人节的诗句众里寻他千百度,蓦然回首,那人却在,灯火阑珊处。
66、促欢今夕促,长离别后长。轻梭聊驻织,掩泪独悲伤。
67、相思树底说相思,思郎恨郎郎不知。——梁启超《台湾竹枝词》
68、柔情似水,佳期如梦,忍顾鹊桥归路。____秦观《鹊桥仙·纤云弄巧》
69、喜鹊桥成催凤驾。——晏几道《蝶恋花·喜鹊桥成催凤驾》
70、两情若是久长时,又岂在朝朝暮暮。——宋·秦观《鹊桥仙·纤云弄巧》
71、文君惜才司马郎。兰芝仲卿,共卧华山傍。望帘外柳絮轻扬,风却把心儿吹凉。
72、他乡逢七夕,旅馆益羁愁。____孟浩然《他乡七夕》
73、寻思不似鹊桥人,犹自得、一年一度。——赵以夫《鹊桥仙·富沙七夕为友人赋》