心静的诗句(唯美精选86句)
心静的诗句
1、古道上的夕阳一人半影为何没有以往的欢乐手抚残笛琴声伤音久已立吹着苦甘私情又等谁归南飞大雁托书信年半有余却无回音试问佳人怎独留我一个人过又是霜地菊残枫叶轻飘换季颜色夕阳余晖候忆别离如今纸夹楷书墨笔深写愿能在记住这个情殇季节。
2、金风细细。叶叶梧桐坠。绿酒初尝人易醉。一枕小窗浓睡。
3、 欢迎投稿,投稿邮箱:204404763@qq.com
4、说的是万事万物都有因果,都有条件,还说人的内心活动会折射到外在物质世界。石室人心静,冰潭月影残。
5、有一首歌曾唱道:曾经在幽幽暗暗反反复复中追问,才知道平平淡淡从从容容才是真。
6、(出处)宋·苏轼《菜羹赋》:“先生心平而气和,故虽老而体胖。”
7、赏析:有多少人的梦想是白居易所描写的这样:饱食安眠地度过日月,优游地与亲友闲谈结交,没有多余的心计,没有多余的负累。这样悠然地过一生,余愿足矣。
8、爱汝玉山草堂静,高秋爽气相鲜新。在劳则念息,处静已思喧。(心静的诗句)。
9、放纵懒散就无法振奋精神,急躁冒险就不能陶冶性情。年华随时光而飞驰,意志随岁月而流逝。
10、人生多坎坷,且莫问,梦里花落无?就让一颗素心蛰伏于红尘之外,燃清香一柱,于四季轮回中,笑观花开花谢;风声水起处,闲看云卷云舒。掬起几片清新淡雅的花瓣,撒进岁月的长河关于静心的诗句有哪些汲井漱寒齿,清心拂尘服。闲持贝叶书,步出东斋读。——柳宗元《晨诣班超师院读禅经》
11、须臾静扫众峰出,仰见突兀撑青空。贫知静者性,白益毛发古。
12、神圣具有美妙、悦人、妩媚、安详和宁静的性质,给心灵带来难以表达的纯洁、光明、平安和欣喜。——乔·爱德华兹
13、野旷天低树,江清月近人。---孟浩然《宿建德江》
14、觉后不知明月上,满身花影倩人扶。——陆龟蒙《和袭美春夕酒醒》
15、病来心静一无思,老去身闲百不为。——白居易《斋月静居》
16、命里有时终须有,命里无时莫强求,人生很多事情是不能强求的,执念太深容易痛苦,坦然接受生活的不完美,生命更自在,更美好。
17、鬈发胡儿眼晴绿,高楼夜静吹横竹。亚相勤王甘苦辛,誓将报主静边尘。
18、竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。——王维《山居秋暝》
19、心外无物,闲看庭前花开花落;去留无意,漫随天外云卷云舒。
20、翁仲衣冠,狮麟头角,静锁苔痕绿。人闲桂花落,夜静春山空。
21、忏悔心、谦卑心很重要,不过对自己的爱心更重要。
22、《金陵城西楼月下吟》作者为唐朝文学家李白。其全文诗句如下:
23、夜栖寒月静,朝步落花闲。巨海一边静,长江万里清。
24、汲井漱寒齿,清心拂尘服。闲持贝叶书,步出东斋读。 ——柳宗元《晨诣班超师院读禅经》
25、萧萧远树流林外,一半秋山带夕阳宋·寇准《书河上亭壁》
26、静吟乖月夜,闲醉旷花时。苍苔浊酒林中静,碧水春风野外昏。
27、岭上白云舒复卷,天边皓月去还来。低头却入茅檐下,不觉呵呵笑几回。(白云端禅师诗)
28、30:红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来?雁字回时,月满西楼
29、天清江月白,心静海鸥知——李白《赠汉阳辅录事其一》
30、遂造幽人室,始知静者妙。不似斋堂人静处,秋声常在七条弦。
31、官曹称心静,居处随迹幽。——白居易《赠吴丹》
32、我有一方便,价值百匹练。相打长伏弱,到死不入县。(王梵志我有诗)
33、56:君来正是眠时节,君且归休。君且归休,说与西风一任秋。
34、33:万里阴山万里沙,谁将绿鬓斗霜华。年来强半在天涯。
35、人生底事,来往如梭,待闲看秋风,洛水清波。
36、步步穿篱入境幽,松高柏老几人游;花开花落非僧事,自有清风对碧流。(牛仙客沼寺诗)
37、萧然静客心---唐杜甫《刘九法曹郑瑕邱石门宴集》
38、出自:宋·苏轼《定风波·莫听穿林打叶声》。
39、还有一种心境,是先天下之忧而忧,后天下之乐而乐。
40、汲井漱寒齿,清心拂尘服。闲持贝叶书,步出东斋读。——柳宗元《晨诣班超师院读禅经》
41、采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。陶渊明的《饮酒结庐在人境》
42、“汲井漱寒齿,清心拂尘服。”《晨诣超师院读禅经》唐代:柳宗元汲井漱寒齿,清心拂尘服。
43、吾心似秋月,碧潭清皎洁。列物堪比伦,教我如何说。(寒山吾心诗)
44、自笑老夫筯力败,偏恋松岩爱独游。可叹往年至今日,任运还同不系舟。(拾得自笑诗)
45、结庐在人境,而无车马喧。——陶渊明的《饮酒·结庐在人境》
46、石室人心静,冰潭月影残。——贾岛《寄白阁默公》
47、天清江月白,心静海鸥知——李白《赠汉阳辅录事其一》
48、采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。——陶渊明的《饮酒·结庐在人境》
49、放空自己,吃一顿好吃的,和家人共处,做一些让自己快乐的事情,然后,再回来面对焦虑,你会发现,你虽然焦虑,但是,你会感觉到世界还是美好的,人生还是有希望的。
50、病来心静一无思,老去身闲百不为。——白居易《斋月静居》
51、《弹琴》作者为唐朝文学家刘长卿。其全文诗句如下:
52、"——出处《幽窗小记》(明)陈继儒意思:心中能做到淡泊明静,宠辱不惊。心中只是守着一颗平常心,不羡慕荣华富贵,不依赖权势。
53、荷花开后西湖好,载酒来时。不用旌旗,前后红幢绿盖随。
54、近来无限伤心事,谁与话长更?从教分付,绿窗红泪,早雁初莺。
55、更深人去寂静,但照壁,孤灯相映。还闻献士卒,足以静风尘。
56、旧香残粉似当初,人情恨不如.一春犹有数行书,秋来书更疏.关于心静的诗词心静的诗句
57、西瓜以绳络悬之井中,下午剖食,一刀下去,喀嚓有声,凉气四溢,连眼睛都是凉的。——汪曾祺《夏天》
58、采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。--陶渊明的《饮酒·结庐在人境》
59、 心静即声淡,其间无古今。——白居易《船夜援琴》
60、石室人心静,冰潭月影残。——《寄白阁默公》(唐)贾岛
61、千里之行,始于足下。改变将来,从此刻开始。改变此刻,就是改变未来。
62、心静即声淡,其间无古今。——白居易《船夜援琴》
63、清江一曲抱村流,长夏江村事事幽。——杜甫《曲江》
64、《船夜援琴》唐代:白居易鸟栖鱼不动,月照夜江深。身外都无事,舟中只有琴。
65、空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。
66、结庐在人境,而无车马喧。问君何能尔?心远地自偏。——陶渊明的《饮酒·结庐在人境》
67、剑外忽传收蓟北,初闻涕泪满衣裳。()却看妻子愁何在,漫卷诗书喜欲狂。
68、散发乘夏凉,荫下卧闲敞。关于心静的诗词心静的诗句
69、如莲般的心事,缱绻在每一个梦境中,似梦似幻,无欲无求,却又在隐约中执著于一份宁静,一份孤独,一份闲适。携一缕情怀,以婉约的曲调倾诉流年间的往事,日出日落,每一天重复
70、——陶渊明的《饮酒·结庐在人境》天清江月白,心静海鸥知——李白《赠汉阳辅录事其一》真源了无取,妄迹世所逐。——柳宗元《晨诣班超师院读禅经》官曹称心静,居处随迹幽。
71、(出处)唐·白居易《祭李侍郎文》:“浩浩世途,是非同轨;齿牙相轧,波澜四起。公独何人,心如止水;风雨如晦,鸡鸣不已。”
72、采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。 ——陶渊明的《饮酒·结庐在人境》
73、意思:其实尘在外,心在内,常拂之,心净无尘;尘在内,心在外,常剥之,无尘无心;心中有尘,尘本是心,何畏心中尘,无尘亦无心?正如慧能所说的仁者心动,又如道家所说的道可道非常道。它们的道理是一样的,佛家讲究万物在心,追求修世,道家讲究无牵无挂,追求避世,佛家想超脱今世,道家则是修行今世,而追究其原理来说都是一种修行。是一种超脱,却不是刻意的寻求。主旨在心:世间人,法无定法,然后知非法法也;天下事,了犹未了,何妨以不了了之。
74、闲持贝叶书,步出东斋读。——柳宗元《晨诣班超师院读禅经》竹喧归浣女,莲动下渔舟。
75、清时有味是无能,闲爱孤云静爱僧。欲把一麾江海去,乐游原上望昭陵。——杜牧《将赴吴兴登乐游原》
76、师资缘会有来由,明镜非占语暗投。坏却少林穷活计,橹声摇月过沧洲。(萝庐禅师诗)
77、七弦为益友,两耳是知音。心静即声淡,其间无古今。
78、心情就像衣服,发霉了,洗洗,拿到阳光下晒晒。心静了,才能理性思考,万事看开。天下事,了犹未了,何妨以不了了之。
79、《饮酒·其五》魏晋:陶渊明结庐在人境,而无车马喧。问君何能尔?心远地自偏。
80、问君何能尔?心远地自偏。——陶渊明《饮酒·结庐在人境》
81、那堪永夜,明月空床。闻砧声捣,蛩声细,漏声长。
82、真源了无取,妄迹世所逐。柳宗元《晨诣班超师院读禅经》
83、菩提本无树,明镜亦非台,本来无一物,何处惹尘埃。
84、闲倚胡床,庾公楼外峰千朵。与谁同坐。明月清风我。——宋代:苏轼《点绛唇·闲倚胡床》
85、泠泠七弦上,静听松风寒。古调虽自爱,今人多不弹。——刘长卿《弹琴》