思乡诗20首(唯美精选59句)
思乡诗20首
1、游子无时无刻不在思念故乡。>中秋月明夜千里寄相思一轮明月高悬勾起心底无限暇想游子张望的姿势虔诚胜似朝圣者的模样眺望远方北国上空同样的圆月祈盼普照家乡的那一片辉光可否将我一腔热情满目湿润的泪光捎回清辉洗面耳际呼唤声骤起月桂下依昔母亲慈祥的面容花香中落下的是父亲伫立夕阳削瘦的身影秋雨淋沥柔情油然升起漂泊的浮萍牵着思念的线天有多大就会飞出多远流浪的足迹延伸着亲情的血脉地有多广就会渗至多深背负着这沉重的债对月愧叹何日才能尽孝膝下一剪纤细的倒影摇碎一地的月光家乡雪原上掠过的飞鹰曾是梦转千回的向往回眸初恋的果实是否依旧挂在记忆桂树上散发芬芳在这个月明之夜萧瑟的秋风将一颗浮游的心熏染的越发的凉中秋月明时一夜的细雨纷飞胸口上涨的潮水冲破思念的河堤泛滥成灾游子的思念思念故乡的山故乡的山的是那样的青思念故乡的水故乡的水的是那样的绿思念故乡的云故乡的云的是那样的淡思念故乡的人故乡的人的是那样的亲游子的思念一天一天又一天但愿人与青山绿水云长久有朝一日共团圆。有关思念家乡的现代诗.急用.越快越好想起故乡,我无名地思念起故乡。
2、家在梦中何日到,春来江上几人还?川原缭绕浮云外,宫阙参差落照间。——卢纶《长安春望》
3、月下飞天镜,云生结海楼。仍怜故乡水,万里送行舟。(思乡诗20首)。
4、露从今夜白,月是故乡明。.杜甫《月夜忆舍弟》
5、一年将尽夜,万里未归人。——戴叔伦《除夜宿石头驿》
6、人言落日是天涯,望极天涯不见家。已恨碧山相阻隔,碧山还被暮云遮。
7、却下水晶帘,玲珑望秋月。《秋浦歌其十三》(唐)李白渌水净素月,月明白鹭飞。
8、周回馀雪在,浩渺暮云平。戏鸟随兰棹,空波荡石鲸。
9、凭高远望,见家乡、只在白云深处。——王澜《念奴娇·避地溢江书于新亭》
10、四万万人齐下泪,天涯何处是神州。初中古诗中描写思乡的有哪几首(次北固山下)(王湾)
11、白头搔更短,浑欲不胜簪。译文:长安沦陷,国家破碎,只有山河依旧;春天来了,人烟稀少的长安城里草木茂密。
12、人归落雁后,思发在花前------隋.薛道衡
13、复恐匆匆说不尽,行人临发又开封。译文:洛阳城又开始刮秋风了,凉风阵阵吹起了我埋藏在心底的万千思绪,便想写封书信以表对家人思恋。
14、(韵义)戌楼响过更鼓,路上断了行人形影,秋天的边境,传来孤雁悲切的鸣声。今日正是白露,忽然想起远方兄弟,望月怀思,觉得故乡月儿更圆更明。
15、——张先离愁渐远渐无穷,迢迢不断如春水。——欧阳修迢递路回清野,人语渐无闻,空带愁归。
16、汉下白登道,胡窥青海湾。由来征战地,不见有人还。
17、春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。晓镜但愁云鬓改,夜吟应觉月光寒。
18、天上秋期近,人间月影清。入河蟾不没,捣药兔长生。
19、共看明月应垂泪,一夜乡心五处同。——白居易《望月有感》
20、戍客望边色,思归多苦颜。高楼当此夜,叹息未应闲。
21、独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。——王维《九月九日忆山东兄弟》
22、悲欢离合总无情,一任阶前点滴到天明。——蒋捷
23、将何慰幽独?赖此北窗琴。客中寒食(唐)李中旅次经寒食,思乡泪湿巾。
24、——李白0海内存知已,天涯若比邻。——王勃0举头望明月,低头思故乡。
25、稍下巫山峡,犹衔白帝城。气沈全浦暗,轮仄半楼明。
26、《闻雁》唐·韦应物故园眇何处?归思方悠哉。淮南秋雨夜,高斋闻雁来。
27、不知何处吹芦管,一夜征人尽望乡。——李益《夜上受降城闻笛》
28、醉后莫思家,借取师师宿。——晏几道《生查子·落梅庭榭香》
29、愁颜与衰鬓,明日又逢春。《静夜思》唐·李白床前明月光,疑是地上霜。
30、傥随明月去,莫道梦魂遥。昨夜瓶始尽,今朝瓮即开。
31、——欧阳修同来玩月人何处?风景依然似去年。——赵嘏抽刀断水水更流,举杯消愁愁更愁。
32、——范仲淹天涯倦客,山中归路,望断故园心眼。——苏轼两处春光同日尽,居人思客客思家。
33、和三乡诗(唐)高衢南北千山与万山,轩车谁不思乡关。独留芳翰悲前迹,陌上恐伤桃李颜。
34、故乡今夜思千里,愁鬓明朝又一年。《回乡偶书》唐·贺知章少小离家老大回,乡音无改鬓毛衰。
35、举头望明月,低头思故乡。译文:明亮的月光洒在床前的窗户纸上,好像地上泛起了一层霜。
36、寄书长不达,况乃未休兵。译文:戍楼上的更鼓声隔断了人们的来往,边塞的秋天里,一只孤雁正在鸣叫。
37、故园渺何处,归思方悠哉。——韦应物《闻雁》
38、乡书不可寄,秋雁又南回。——韦庄《章台夜思》
39、——李商隐相思相见知何日,此时此夜难为情。——李白无穷无尽是离愁,天涯地角寻思遍。
40、译文:入春已经七天了,离开家已经有两年了。回家的日子要落在春回大地北飞的雁群之后了,但是想回家的念头却在春花开放以前就有了。
41、江静潮初落,林昏瘴不开。明朝望乡处,应见陇头梅。
42、《与浩初上人同看山寄京华亲故》(唐)柳宗元
43、——李商隐相思相见知何日,此时此夜难为情。——李白无穷无尽是离愁,天涯地角寻思遍。
44、苏轼庭下如积水空明,水中藻荇交横,盖竹柏影也。苏轼思乡静夜思(唐)李白床前明月光,疑是地上霜。
45、——杜甫《闻官军收河南河北》洛阳城里见秋风,欲作家书意万重。——张籍《秋思》近乡情更怯,不敢问来人。
46、远望(唐)元稹满眼伤心冬景和,一山红树寺边多。仲宣无限思乡泪,漳水东流碧玉波。
47、来日倚窗前,寒梅著花未?《九月九日忆山东兄弟》(唐)王维独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。
48、白日放歌须纵酒,青春作伴好还乡。——杜甫《闻官军收河南河北》
49、——王维0日幕征帆何处泊,天涯一望断人肠。——孟浩然0孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
50、我禁不住抬起头来,看那天窗外空中的一轮明月,不由得低头沉思,想起远方的家乡。《月夜忆舍弟》唐代:杜甫原文:戍鼓断人行,边秋一雁声。
51、云物不殊乡国异,教儿且覆掌中杯。——杜甫《小至》
52、天净沙秋思(元)马致远枯藤老树昏鸦小桥流水人家古道西风瘦马夕阳西下断肠人在天涯除夜作高适旅馆寒灯独不眠,客心何事转凄然。故乡今夜思千里,愁鬓明朝又一年。
53、将何慰幽独?赖此北窗琴。客中寒食(唐)李中旅次经寒食,思乡泪湿巾。
54、片云凝不散,遥挂望乡愁。除夜作(唐)高适旅馆寒灯独不眠,客心何事转凄然。
55、故欹单枕梦中寻,梦又不成灯又烬。(欧阳修.《玉楼春·别后不知君远近》)
56、只能吹笛赋诗,空自惆怅不已。回来物是人非,我像烂柯之人,沉舟侧畔,千帆竞发;病树前头,万木逢春。
57、即今河畔冰开日,正是长安花落时。——张敬忠《边词》
58、——王昌龄这次弟,怎一个愁字了得!李清照此情无计可消除,才下眉头、却上心头。——李清照问君能有几多愁,恰似一江春水向东流。